Afgelopen week had ik een tweede gesprek met een promovendus met wie ik een paar weken daarvoor een promotie-succes-sessie had gehad. In die sessie gaf ze aan dat ze niet goed wist hoe ze haar promotie aan moest pakken, ze had veel last van uitstelgedrag, haalde haar doelen niet en had het idee dat ze niet de baas was over haar eigen promotie. Ze werd er behoorlijk ongelukkig van, en was op zoek naar hulp. Praten met haar begeleider durfde ze niet. Ze had het idee dat hij haar niet serieus nam.
Het gesprek met je begeleider
We praatten over het verschil tussen gebeurtenis en betekenis en over hoe dat ons tegenhoudt om een gesprek aan te gaan, over dat ze niet de enige is die het lastig vindt om met haar begeleider te praten , wat het haar zou kunnen opleveren als ze tóch het gesprek zou aangaan en wat ze zelf zou kunnen doen ter voorbereiding op het gesprek.
Zwetend – maar dat viel gelukkig niet zo op vanwege het warme weer – had ze tóch een gesprek met haar begeleider gevoerd. Over wat haar dwarszat, over waar ze tegenaan liep, over wat ze nodig had.
Het resultaat? Heldere afspraken, een begeleider die blij was dat ze de afspraak had gemaakt en voor haarzelf vooral een enorme opluchting en nieuwe motivatie.
Ja, het is soms heel erg eng om zo’n gesprek te voeren. Er zijn geen garanties op succes. Maar doe jezelf een groot plezier: zeg het als je ergens mee zit, als je promotie niet lekker loopt, als het met jezelf niet zo goed gaat, als je niet tevreden bent over de begeleiding. Praat met je begeleider.
Als jij niks zegt, zal er ook niets veranderen. Je begeleider is niet helderziend, en weet dus lang niet altijd wat er speelt, ondanks dat jij denkt dat dat wél heel helder is.
En levert het gesprek niet op wat je wilt? Zoek een vertrouwenspersoon, ga naar de promotiepsycholoog of neem contact met mij op. Dan kunnen we kijken wat je nodig hebt.
Schrijf je in voor gratis promotietips