Heb jij al brandgangen in je agenda?

Woon jij in een huis met een brandgang? Een brandgang is zo’n pad aan de achterkant van huizenblokken om de tuin of de schuur te gebruiken. De reden dat zo’n pad een brandgang heet, is dat de brandweer dat pad gebruikt om op moeilijk bereikbare plekken te komen en de slangen uit te rollen, én brandgangen helpen om ervoor te zorgen dat brand niet overslaat van het ene naar het andere huizenblok.

Ook in bossen heb je brandgangen: ook hier zijn ze bedoeld om het de brandweer gemakkelijker te maken én om de brand te vertragen. Door de breedte van zo’n brandgang slaat de brand minder makkelijk over. Van boven kun je ze altijd goed zien.

 

Brandgangen in m’n agenda

Ik gebruik brandgangen op eenzelfde manier in m’n agenda: ik blok tijd om buffers te hebben. Want voordat je het weet werk je maar door, zonder op of om te kijken. Om alles maar af te hebben. Vóór het weekend, vóór de vakantie, vóór het einde van het jaar.

Brandgangen helpen om ervoor te zorgen dat het vuur van ‘door, door, door!’ zich niet verspreidt. Ze helpen ervoor te zorgen dat ik niet maar blijf doordouwen, nog even dit of nog even dat ga doen en mezelf daarmee uitput.

Die brandgangen in m’n agenda zijn bedoeld om op adem te komen. Het is ruimte: ruimte om iets leuks te doen, iets creatiefs, ruimte om even niet bezig te zijn met alle to-do-lijsten, en alles wat er van mezelf moet. Het is ruimte om even niks te doen, uit het raam te staren. Een wandeling te maken. Om te doen wat je op dat moment eigenlijk het hardst nodig hebt: zorgen dat het ‘door-door-door’-vuur zich niet verspreidt.

Geef jezelf de ruimte

Het heeft even geduurd voordat ik mezelf die ruimte ook echt kon geven. Heel lang ging ik – als ik even aan het niksen was – accuut aan de slag als ik iemand hoorde binnenkomen. Stel je toch eens voor dat ze me zouden zien niksen. Wat zouden ze wel niet van me denken?

Of ik zei tegen mezelf dat ik ‘nog eventjes’ iets af wilde maken, om mezelf een paar uur later uitgeput achter de computer vandaan te slepen. Met daarna nog nét genoeg om op de bankt te hangen.

Toen ik serieus ruimte in m’n agenda plande om ‘niks’ te doen, merkte ik dat ik in de tijd dat ik wél werkte meer gedaan kreeg, betere beslissingen nam, minder stress had, helderder kon nadenken. Brandgangen in m’n agenda zijn intussen de gewoonste zaak van de wereld.

 

Paradox

Tien jaar geleden schreef ik al over minder doen en meer bereiken. Promovendi met wie ik werk leer ik de 80-20-%-regel: plan nooit meer dan 80% van je tijd, want de rest van de tijd vult zich toch wel met onverwachte dingen. Als je dan ook nog brandgangen inplant, weet je zeker dat je productiever wordt. Want hoe paradoxaal het ook klinkt: je krijgt meer voor elkaar door minder te doen.